آیت الله زرگرانی با وجود آنکه در بین علما و روحانیون برجسته حوزه علمیه قم ،فردی شناخته شده اهل علم و یک روحانی برجسته به شمار میرفت، اما به واسطه سالها فعالیت در حوزه علمیه قم کمتر در بین هم استانیهای خود شناخته شده است.
وی در سال ۱۳۳۶ در یک خانواد مذهبی در محله شهداء (گل زرد) کوچه دوبرادران متولد شد.
پدرش مرحوم حاج رحمان از کاسب های قدیمی بازار و متدینین شهر خرمآباد بود و مادرش سیده و از نوادگان دختری میرزای قمی مدفون در شیخان قم و از خانواده علمای برجسته بروجرد بود.
شیخ محمد حسن زرگرانی در خانهای بزرگ شد که شاهد جلسات هفتگی قرآن و روضه سالیانه اباعبدالله الحسین بود.
محمد حسین از سنین ابتدایی عاشق قرآن و دروس دینی میشود و قرآن را نزد شیخ حسن صابری از دوستان پدر می آموزد و از همان زمان شروع به آموختن دروس حوزوی در کنار درس ابتدایی و دبیرستان مینماید و پس از حضور آیت الله مدنی در خرمآباد از شاگردان برجسته و ارادتمندان ایشان می شود.
محمد حسین که دانش آموز برجسته دبیرستان و نفر اول شهر خرمآباد بود در سال ۵۴ از حضور در دانشگاه امتناع و درخواست سفر به قم دارد که با مقاومت پدر روبرو میشود ولی پس از حضور مرحوم آیت الله مدنی در مغازه مرحوم پدر و وساطت ایشان اجازه رفتن به قم از طرف پدر داده میشود.
ایشان گفته بودند: زمانی که وارد حوزه قم شدم سال ۵۴ به اندازه طلبه سال ۸ بلد بودم و اساتید با شروع درس ادامه درس را به بنده محول میکردند.
در خلال تدریس حتی مرحوم مدرس افغانی استاد ادبیات به ایشان علاقه زیاد پیدا میکند و میگوید در تاریخ حوزه و تدریسم طلبهای به برجستگی شما ندیدم در قم نیز مورد توجه آیت الله بهجت قرار میگیرد و کلید کتابخانه خودش را به ایشان میدهند و مراسم روضه خانگی آقای بهجت را اداره میکند.
شیخ محمد حسین سال ۶۰ معمم شد و چند ماه به عنوان روحانی در جبهه حضور پیدا کرد و در محضر مراجع بزرگ حوزه به آموزش و تدریس مشغول بود.
ایشان از آیت الله صافی، آیت الله مکارم، آیت الله سبحانی و آیت الله نوری همدانی حکم اجتهاد کتبی داشت.
با وجود همه توانمندی ها اما ایشان از قبول مسولیتهای اجرایی دوری می کرد و علاقه بسیار به تبلیغ و تدریس و سخنرانی و روضه حضرت ابا عبدالله الحسین داشت.
حجت الاسلام والمسلمین زرگرانی متاسفانه چند ماه قبل دچار کرونای شدید و ضعف عمومی شد و پس از ماه مبارک رمضان دچار سکته مغزی شد و مدتی در بیمارستان بستری بود و نهایتا دو روز قبل به دیار حق شتافت.