مولای، سروده ماندگار ملا منوچهرکولیوند شاعر نامی لرستان

مولای! مه مداح لکم مدح تو واتم وه ای لفظ لکی در صدد مدح و ثناتم
در شوق و شعف بلبل بُستان سراتم وه ای گیان و بدن یکسره تسلیم رضاتم

ئو عهد و عیالم وه زوار عتباتم عاصی و خطا کار شها روی وه تو هاتم

ای سرّ خدا ! محرم اسرار پیمبر ای عین خدا! ابن عم و یار پیمبر

ای دست خدا! دست تو در کار پیمبر ای وجه خدا ! ضیغم قهار پیمبر

هر بار مه مستوجب ئو لطف و عطاتم عاصی و خطا کار شها روی وه تو هاتم

خود دست تو معمار سموات و زمینن خاک قدمت زینت فردوس برینن

هم باج ره لیله الاسرات نگینن جز نور تو کی بر رخ همراز نشینن

قربان فر و جذبه ی آن نیم لقاتم عاصی و خطا کار شها روی وه تو هاتم

ای دست تو بسرشت گِل خلق خدا گشت ای شیر زبر دست خدا یار نبی پشت

کی شان تو بی عمرو،و یا عنترتی کُشت یا مره بن قیس دو حص کین وه سر انگشت

حیران دو بازوی در قلعه گشاتم عاصی و خطا کار شها روی وه تو هاتم

ای دست تو در صغر سنه حیه ژه هم درّ ای سیف تو صمصام حق و سر ژه عدو برّ

ای خسرو ئو دوست ،تضی،دشمن دین مر ای قلب تو اژ علم و کمال لدنی پر

ای شاه نجف مایل ئو جود و سخاتم عاصی و خطا کار شها روی وه تو هاتم

ای گاه غزا غالب و ای میر غضنفر ای روژ جزا جرعه ده و ساقی کوثر

ای یار وفا د ار نبی هادی و رهبر ای مرشد دین ! پنجه گشای در خیبر

افزا له ترازوی عنایت حسناتم عاصی و خطا کار شها روی وه تو هاتم

ای بحر محیط اژ کف جود تو احاطه در مهد زمین بهر حبیبانت بساطه

احباب تو در سایه طوباش نشاطه اصحاب تو آزاد وه میزان صراطه

در گلشن دل حب تو ای عیش و نشاطم عاصی و خطا کار شها روی وه تو هاتم

ای آنکه خدا روژ ازل وات امیری ای آنکه نبی وات تو مولا و خبیری

ای آنکه بصیری و بشیری و نذیری ای آنکه منیری و مشیری و کبیری

پروانه صفت عاشق مشکات هداتم عاصی و خطا کار شها روی وه تو هاتم

کی در پی امت هدف ناوک تیرن کی بهر شفاعت هدف خصم شریرن

اولاد کی ئو جور گرفتار و اسیرن کی در پی حق اژ وطن آواره و دویرن

من زار و حزین زایر ئو کرب و بلاتم عاصی و خطا کا ر شها ر وی وه تو هاتم

«من زارنی» اژ لفظ تو اَن وقت مماتی زرتدنی لیله اژ وحشت واتی

نه بیت عدم یوم قدم تو در جاتی قال انی احرجت النار نماتی

کلب کهن بارگه هوش رباتم عاصی و خطا کار شها روی وه تو هاتم

درویش تو محبوبم ، شاها یه بسِمه در سایر الفقر فخری هوسِمه

ار بیکس دنیام مه مولام کسِمه ور عاصی عقبام علی داد رسِمه

شاید ژه کرم داد رسی کین وه مماتم عاصی و خطا کار شها روی وه تو هاتم

ای مایه امید پرستاری امت ای داد رس روژ مدد خواهی امت

ای یار نبی! یاد کر اژ یاری امت در حشر بوین العطش و زاری امت

هر آن مه مستوجب ئو دست عطاتم عاصی و خطا کار شها روی وه تو هاتم

ای هر کی ژه دل ری وه تو بی ری وه خدا بی ئو مرد خدا سایر ارباب عطا بی

اژ همت تو جمله سلاطینیش گدا بی بی چون و چرا لایق ئو فقر و قبا بی

ار فقر تو فخراً منیش اژ فقراتم عاصی و خطا کار شها روی وه تو هاتم

شاها عربی کلب و ترکی کُپَک تم هر چند خطاکا ر ، مه مداح لک تم

سر گِرد وه گَرد سر تحت الحنکتم زوار ضریح بوس کر بی کمکتم

اژ فعل وژم نادم و پژمرده و ماتم عاصی و خطا کار شها روی وه تو هاتم

 

مولای، سروده ماندگار ملا منوچهرکولیوند شاعر نامی لرستان