سند ، شعر و غم نامه غلامرضا خان ارکوازی بنام «باوه یال»

 

شعر و غم نامه غلامرضا خان ارکوازی بنام «باوه یال»شاهکار زیبا باوه یال اثر جاودان غلام رضا خان ارکوازی تقدیم شما عزیزان می گردد

( بنا به تفسیر و نقد بزرگان ادبیات در وصف احمد خان پسر غلام رضا خان ارکوازی و حمدیالی نورعلی خان فرزندان فتح الله خان یوسفوند )

ئه و روو واوه یلا وه باوه یال دیم
هاواس په ریشان حالش حالحال دیم
سه ر تا وه به رگش سیا زخال دیم
سه ر قوله ی کاوان وه سیا ته م دیم ئه و روو واوه یلا وه باوه یال دیم

هاواس په ریشان حالش حالحال دیم

سه ر تا وه به رگش سیا زخال دیم

سه ر قوله ی کاوان وه سیا ته م دیم

دره ختان ژه خه م چو چه و گان چه م دیم

داران دره ختان که لاغی پووش دیم

که پوو وه و شین گال گه رمه وه

چمان مرده ی داشت وه رو ته رمه وه

من و باوه یال عه هدمان که رده ن

من خه م و ئه و ته م تا رووژ مه رده ن

رووله یه ئاسار شکارگاهته ن

یه جاگه ی که لره م شوون راهته ن

ئه را چو جاران دیارت نیه

مه ر گلکوو وه بان مه زارت بیه ن

گل وه بانم که ن گل وه بانت دیم

ئی دنیا وه کام دژمنانت دیم

که لی ژه که لان مه خواس مزگانی

ئه حمه د خان مه رده ن وه نه و جه وانی

بی تو چو ماهی ئوفتاده ی خاکم

به رگم پلاسه ن جامه چاکچاکم

رووله ژه هجرت ئه فسورده گیانم

جزروو روو گوویا نیه ن زوانم

مقراز مه رگت تیژ بالم که نه ن

شوور و شه و ق و زه و ق زنگانیم سه نه ن

شه و خاوم شه ریک تاف تیژاوه ن

یا حوباب نه رو گیژه گرداوه ن

شه و تار و رووژ تار هه ردگ تار وه من

دل چو تافه ی ئاو بی قه رار وه من

چو سه ید زه ده ی تیر گرفتار وه من

چو وی نه رو ئاو له رزان کار وه من

کراس چاکچاکی یه خه دریامه

چو سه ید زه خمی ژه گه ل بریامه

له دای گالاگال راوچیانت بام

شه ل و په ل که فته ی ئاهوانت بام

فه دای مه که نزی ئاته شبارت

با به زم بی هه مال رووژ شکارت بام

مه که نزیت ساخته ی ده س حه سه ن بو

چه و ماخ نورعه لی که ریم په سه ن بو

هانای هامدلان زامم کاریه ن

ئه لئه مان ده ردم نادیاریه ن

زامم کاریه ن کار چیه ن ژه ده س

مینای شکه سته م نمه یوو په یوه س

شه و وه په ژاره رووژ وه هوولمه ن

چو سه ره ی ئاسیا و دوما دوولمه ن

هه ر چگه مه یه م دلاله ت وه دل

ده ی دلاله ته هوچ نیه که م حاسل

هه ر چگه مه یه م هور وه فامه وه

نیشته جا نیه ن دل وه لامه وه

خیال په رگه نه ی دل ته ر ف تونم

چو فه رهای شه هید پای بیستونم

خیالان سه نه ن ژه دیده م خاوا

شه وان گووش مه یه م وه تافه ی ئاوان

خه م و خوسه گه ت بو وه په ژاره م

بو وه ئیش سه خت که فت نه گلاره م

عاجز وینه ی مرخ شکه سته بالم

مه لان کوان مه لوول ژه حالم

فه له ک وه فیکه ی پاپیام که رده ن

شه و گارم شوومه ن نازارم مه رده ن

خه م خوراکمه ن خه م خه لاتمه ن

یه ئاخر سلات رووژه نه هاتمه ن

بیان بنوورن وه ی زاریمه وه

وه ی کووس که فته ی دیاریمه وه

وینه ی سه ر سه وز کلاوه که ن

په رپووم ژه ده ور گوولاوان مه نه

دوه د ده رونم کوان ته م که رده ن

دلم خاپوره ن شادیم ره م که رده ن

ئالووده ی ده ردم شکه سته بالم

مدام په شیوم دایم حالحالم

شه رت بوو بپووشم جامه ی قه ترانی

چو مه جنوون بنه م سه ر نه ویرانی

شه رت بوو خوراکم وه له خته ی خون که م

وه ناخون سینه م چو بیستون که م

شه رت بوو ئه ندامم پلاس نشان که م

شه و تا سوو قووقوی بایه قوشان که م

تا رووژ مه رده ن سیا به رگم بوو

ئی به رگه کفن رووژ مه رگم بوو

ئه و رووژه مووران سه رکه ن وه گیانم

نه مینی ژه گووشت غه یر له سخانم

شه و گار تا وه رووژ کارم زاری بوو

شعارم ئه فغان بی قه راری بوو

بنوورن خه لقان روخسارم زه رده ن

تا باچان غولام ئه حمه دش مه رده ن

چاوم که فت ئه و زید مینگه ی هه ر جاران

زید هه ر ئه و زیده ن لیش نیه ن یاران

ده نگ دووس نیه ن مرخ دل مه رده ن

زنگانیم بیه ن وه بارگه رده ن

بیلا بتکی زوخ ژه چاوانم

تا بووه گه ره نگ وه س یه قه و دامانم

بیلا مبرم هه ر وه ی ده رده وه

وه ی ده رد گران وه رمه گه رده وه

بیلا بمرم هه ر وه ی ده رده وه

سه ر بنه م ئه و بان سان سه رده وه

بیلا بمرم هه ر وه ی داخه وه

شه وان تیه ریک بی چراخه وه

بیلا بمرم وه نم بچوو زوور

زه ره ی خاک بیل زه ینم بکه ی کوور

بیلا بمرم بیاوان بوو جیم

هامده مان بیان نه زانن من کیم

بیلا بمرم رازیم وه مه رده ن

مه رده ن بیتره ژه زوخاو خوه رده ن

بیلا قه وره گرم نه ری خیالان بوو

نه ری نازاران که ژ وه پیلان بوو

بیلا قه وره گه م ژه قه وره یل دور بوو

نزیک وه نه جه ف داخل وه نور بوو

عزرایل وه قه رار گیانم شرینه ن

وه جاگه ی مه چم که س که س مه وینه ن

سراش تاریکه ن گوزه رگاش ته نگه ن

نه یار نه دیار نه شنه ی ده نگه ن