مبارک باد مدرسه جدید.برای بچه های بختیاری
درود.ومبارکباد وسپاس فراوان بر بهداد بابایی ونویدافقه که امید ونشاط و شادمانی رابرای کودکان بلوط و سخره واسمان بلند به سوغات فرستادن.
درود وسپاس برانجمن حامی خصوصا مهندس رضا بابکی.
سپاس بی کران بر مدیر انتشارات نگاه :دوست عزیز رئیس دانایی .
ودرنهایت درود بی پایان بر دکتر طوسی عزیزکه با هدایای خود نگذاشتند من دست خالی میان این مردم مهربان و نجیب بروم.
بگفته اهالی پس از ۴۰سال است که پس از انقلاب بچه ها اطاق ومیزوصندلی می بینندوتجربه می کنند. در عکس های پائین درمدرسه قدیم زیرسنگ چین وپلاستیک روی ان با نشستن روی زمین ناهموار.
معلم شان می گفت روزهای بارانی صدای بارش باران روی پلاستیک به حدی است که بچه ها نه صدای من ونه صدای یکدیگررا می شنوند.
حقیقتا جای شما ها خالی بودتادردل این کوهستان خشن وسخره ای سکوت درختان بلوط وصبوری ودلیری این مردم بی پناه را ببینید.
مردم اهالی بشدت ازما گله مند بودند که چرا نهار پیش انهانرفته ایم ونرسیده به ده انان غذا خورده ایم.
کارافتتاح مدرسه به غروب کوهستان ومهتاب پیوست وما به سختی ودلتنگی ازچنگ اصرارانان برای شام خوردن باخدا حافظی پرمهری که هنوزگرمای دستان انان را حس می کنم جداشدیم.پس از۴۰ دقیقه پیاده روی اسمان بود ومهتاب ودره های سیاه واجاق های روشن سیاه چادران که شعله روشنایی شان دردل ان سیاهی ازدور می درخشید..
قلم استاد علی اکبر شکارچی
