در میان خیل مبارزان انقلاب اسلامی، پرونده ی قطورشهید سیدفخرالدین رحیمی، مالامال از شجاعت واقدام های انقلابی است. تغییر نام خیابان ششم بهمن به خیابان علوی، نصب پرچم سیاه در روز تولد شاه وبرپایی بیرق سبز همزبان با میلاد ائمه، حرام دانستن محصولات اسرائیلی، پیشنهاد تغییر نام خیابان پهلوی به نام خیابان مسجد جامع، خیابان سوم اسفند به خیاباناسفند، دعا برای زندانیان دربند، پخش اعلان و رساله های ممنوع، برگزاری مجلس ختم برای کشته شدگان ضد حکومت، عدم درج سال شاهنشاهی در زیربرگ اعترافات، تبعیدهای مکرر و صدور حکم اعدام غیابی و…
که تا لحظه ی شهادت، شهید سیدفخرالدین رحیمی به قطوری این پرونده افتخار می نمود. مبارزات او جملگی فصل های مهمی از پیروزی انقلاب اسلامی در خطه لرستان است، که به هیچ روی نمی توان از آن غافل ماند و به سادگی گذشت. نام شهید سیدفخرالدین رحیمی، همچون آفتابی درخشان، در رأس خیمه ی طلیعه ی انقلاب اسلامی در سرزمین دلاورخیز لرستان م یتابد. رهبر انقلاب اسلامی ، آیت الله سیدعلی خامنه ای درباره ی شخصیت او می فرمایند: در سال ۵۶ زمانی که من در صفحات ایرانشهر در تبعید بودم، شهید سیدفخرالدین رحیمی ۱ هم در آن جا در تبعید بود. من او را نمی شناختم، اما او مرا می شناخت. پس از چند ماه رژیم تصمیم گرفت تا مجموع تبعیدی های ایرانشهر را به جاهای دیگر پراکنده کند.
او را به اقلید فارس و مرا به جیرفت فرستادند و در آن شب دیجور که دژخیمان رژیم می آمدند تا ما را پراکنده کنند، شهید رحیمی، چند جمله به آن ها گفت و ترس بر پیکر آنان افکند. شهید رحیمی گفتند؛ در این زمان، که شما با اولاد پیامبر و رسول خدا اینچنین رفتار م یکنید، اما بدانید خانه ی ظلم پا برجا نیست و دیر یا زود از میان خواهید رفت! در برابر این پیشگویی صادقانه ی شهید رحیمی، دژخیمان ترسیده و حتی جواب شهی درحیمی را هم ندادند . من که شاهد ا ین صحنه بودم با خود گفتم: سیدی از لرستان مبارز و مجاهد، یعنی این!
- سخنرانی آیت الله خامنه ای، در زمستان ۱۳۶۷ خورشیدی در استادیوم تختی خر م آباد