بهانه چهل و دومین سال درگذشت « غلامرضا جمشیدی» خواننده خوش آوای لرستانی

بهانه چهل و دومین سال درگذشت « غلامرضا جمشیدی» خواننده خوش آوای لرستانی

غلامرضا جمشیدی خواننده  خوش صدای لرستانی در کوچه ی « ملا مراد علی » محله « درب دلاکان » شهر خرم آباد در مورخ دوازدهم خرداد ماه سال یکهزار و سیصد و پانزده در خانواده ای فرهنگ دوست متولد شد .

صدای رسا و اهورایی وی در دوران نوجوانی هر رهگذری را مجذوب خود می کرد و صدای داودیش چنان گوش اهالی را نوازش می داد که چندی نگذشت اهالی شهر با صدای ایشان مأنوس شدند و در هر جشن و سروری بدون هیچگونه چشم داشت و توقعی به هنرنمایی می پرداخت .

غلامرضا جمشیدی انسانی مهربان و دوست داشتنی و ساده و مردمی بود خشرو با تعصب ،همیشه گل خنده بر کنج لبش نقش بسته بود و همین صفات برجسته انسانی و صدای بی نظیرش سبب علاقه و عشق این سامان به ایشان شده بود .

ایشان دارای حنجره و صدایی منحصر بفرد ، با اکتاو بالا که اگر در این دهه ظهور می کرد قطعا آثار موسیقیایی بیشتری  برای لرستان خلق می کرد که در نوع خود بی نظیر بود

این هنرمند که رسماً در دهه سی پا به عرصه موسیقی لری گذاشت آنقدر صدای رسا و نابی داشت که به « غلام قُلدُر » معروف می شود

تبحر وی در خواندن الیسونه سبب شده بود تا هر جوان عاشق پیشه  که دلداده و معشوقی در کوی و برزنی داشت از ایشان دعوت می کرد همراهش بیاید و در آن رهگذر با نغمه الیسونه معشوق را از حضور خود آگاه سازد و ایشان نیز جوان را همراهی می کرد.

برای نخستین‌بار ترانه‌ی«دایه‌دایه» مشهورترین و پرآوازه‌ترین سروده‌ی لری در مقام «سه‌پا» توسط غلام جمشیدی دردهه‌ی سی خورشیدی با اضافه نمودن بیت « موتورچی یواش برون دالکه‌ام بینم /شیرش حلال بکم بلکم بمیرم. » اجرا نمود

غلامرضا جمشیدی  در سال ۱۳۴۲ ترانه‌های «داشتم و تفریح می‌رتم ری و فلاحت»،«ای خدا یار دارم» و «عروسی آی عروسی» از سروده‌های شاعر، ترانه‌سرا و طنزپرداز خرم‌آبادی زنده یاد « نورالدین سلاحورزی »  را با نوازندگی کمانچه زنده یاد « علی خان شفاهی »  و تمبک « محمد شفاهی » بر روی صفحه گرام روانه بازار نمود که با اقبال و استقبال عمومی مواجه شد و همین صفحه موسیقی وی را به اشتهار رساند.

تبحر و تسلط وی بر مقام های موسیقی لری به حدی بودکه مقام « الیسونه »،« شیرین خسرو »،« عزیز بگی »و دیگرمقام ها را اجرا و توآمان از توانایی حنجره و صدایش بخوبی استفاده می نمود ایشان از خوانندگان چپ کوک خوان و دارای سبک وسیاق مخصوص بخود و با حنجره ی صاف ترانه های: « مرشد خان »،« مریم مریم »، « گنم خر »،  « بمیرم سیت »،« شال مخمل پوش »، « آواز شوشتری »، « دی بلال » به سبک بختیاری را با کمانچه اساتید فقید علیرضا حسین خانی ، پیرولی کریمی و جان محمد رضوان اجرا نموده است .

 

به پاس خدمات ارزندۀ زنده یاد غلام رضا جمشیدی در عرصۀ موسیقی محلی لرستان استاد محمد حسن کاکاوند از سازند گان خلاق  ساز کمانچه به رسم یاد بود در سال ۱۳۷۶ تصویر این استاد را بر روی کمانچه حکاکی نمود .

به گواه افرادی که در دوره این هنرمند فقید زندگی می کردند وقتی ایشان آواز می خواند فضای شهر از صدایش پر می شد و در هر نقطه از شهر صدای وی  روح  ساکنین را صیقل می داد .

استاد فقید رضا سقایی دنباله رو سبک ایشان بود و وی در محافل و مصاحبه گوناگونی از استاد فقید غلام جمشیدی به نیکی یاد می کند و خود را از مقلدین سبک  ایشان می دانست .

غلامرضا جمشیدی در سال ۱۳۴۷ در اداره « جنگلبانی »  منابع طبیعی خرم آباد استخدام شد و قبل از اینکه بازنشست شود متأسفانه در هشتم خرداد ماه یکهزار و سیصد و پنجاه و هفت در سن ۴۲ سالگی صدای جادویش برای همیشه خاموش  و دربهشت یکم قبرستان خضر خرم آباد به خاک سپرده شد

 

 

منابع :

 – کتاب سرگذشت خرم آباد نویسنده سید فرید قاسمی  

– کتاب خنیاگران زاگرس نویسنده امین ماسوری

– مقاله «خالق ترانه دایه دایه کیست ؟» به قلم سیدمحمد سیف‌زاده، روزنامه سیمره ۴۸۲(یکم بهمن‌ماه۹۷)

 

 

 

نویسنده :مجتبی رومانی

 

 

🎵 ترانه لری قدیم با صدای غلام جمشیدی و کمانچه پیرولی کریمی
🔹 دهه سی خورشیدی
📂 آرشیو : محمددرفشان

صداهای پیشگامان موسیقی لری همچون علیرضاحسین خانی ، غلام جمشیدی ؛ پیرولی کریمی ، همت علی سالم و…..‌برای نخستین باردرسال ۱۳۸۱ازرسانه ملی درسریال دیاربه یادماندنی پخش شدورجعتی دوباره به بازشناخت وبازآفرینی این اساتیددرحوزه موسیقی لرستان بوجودآمد.