به گزارش وارک نیوز، فیلمسازی هنری است که به وسیله آن می‌توان بسیاری از مفاهیم فرهنگی و اجتماعی را به نسل‌ها و جوامع مختلف منتقل کرد.
در روزگاری نه چندان دور شاهد تولید فیلم‌های سینمایی فاخری در استان لرستان بودیم اما در سال‌های اخیر شاهد افت بسیار محسوس فیلمسازی در این استان هستیم و بسیاری از هنرمندان و کارگردان‌هایی که روزگاری با آثار خود در گیشه‌های سینمای لرستان زبانزد بودند این روزها از سینما و تلویزیون و شکوفایی آن روزها فاصله گرفته‌اند.
سید محمد سیف‌زاده یکی از کارگردان‌ها و فیلمسازان برجسته لرستانی است که در دهه ۷۰ و ۸۰ آثار بسیاری را در راستای معرفی فرهنگ قوم لر تولید کرده است.
این استاد حوزه هنر فیلم سازی سال ۱۳۴۶ در خرم‌آباد متولد شد و توانست از رشته هنر دانشگاه تهران فارغ التحصیل شود.
سیف‌زاده علاوه بر تولید آثار سینمایی و تلویزیونی در تالیف کتاب نیز فعالیت چشم‌گیری داشته است و از جمله آثار وی می‌توان به کتاب پیشینه تاریخ لرستان،حنجره‌های عاشورایی،از قاجار تا پهلوی و … نام برد.
اما بدون شک سیف‌زاده را می‌توان از جمله برجسته‌ترین فیلمسازان لرستانی قلمداد کرد چنانکه در سابقه کاری وی تولید آثاری چون آخرین تک‌سوار،دیار بیادماندنی،روزگار دلدادگی،آخرین سیاه چادر،سرزمین کهنسال،رضا دوباره می‌خواند و … را نام برد.
در روزگاری که فیلمسازی در لرستان حال چندان خوشی ندارد پای صحبت‌های سیدمحمد سیف‌زاده نشستیم تا با او گپ‌وگفتی داشته باشیم در مورد وضعیت فیلمسازی این روزهای لرستان.
به نظر شما مهمترین دلیل حال ناخوش حوزه فیلم و سریال در لرستان چیست؟
افت پیدا کردن تولید فیلم و سریال در لرستان چند دلیل مهم دارد؛ اول اینکه سالن‌های نمایش در لرستان بسیار کم و انگشت‌شمار است و می‌بینیم که امروز سالن‌های سینما در خرم‌آباد نسبت به چند دهه قبل به مراتب کمتر شده‌اند و این موجب از رونق افتادن سینما می‌شود.
از طرفی نبود سرمایه گذار بخش خصوصی در حوزه فیلمسازی استان لرستان موجب شده که رغبتی از سوی فیلمسازان برای ساخت فیلم و سریال وجود نداشته باشد، چرا که امروزه ساخته فیلم‌ها نیازمند هزینه های هنگفتی است در حالیکه در گذشته با استفاده از وام های دولتی و با هزینه‌های کم می شد فیلم و سریال ساخت.
شرایط سخت مالی باعث شده است که بسیاری از شرکت‌های فیلم سازی نیز امروزه بیشتر به کارهای روتین و عادی روی آورند و کمتر به حوزه ساخت فیلم و سریال بپردازند.
دوران طلایی فیلمسازی در لرستان چه زمانی بود؟
به جرات می‌توان دهه ۷۰ و تا حدودی دهه ۸۰ را دوران طلای فیلمسازی در لرستان قلمداد کرد به گونه‌ای که در این ایام چندین اثر فاخر توسط فیلمسازان لرستانی ساخته شد.
چی چیزی باعث شد از آن دوران طلایی فاصله بگیریم؟
پس از آن دوره شاهد آن بودیم که به دلیل سخت شدن شرایط فیلمسازی برخی از کارگردان‌ها تهیه‌کنندگان به جای تولید فیلم‌های محلی و لری به ساخت فیلم های غیربومی و بعضاً خارج از کشور روی آورند که یکی از دلایل آن می‌تواند مسائل اقتصادی باشد.
به صرفه نبودن تولید فیلم‌های سینمایی و عدم استقبال از فیلم‌های تولید شده در سال‌های بعد باعث شد که کارگردان‌هایی مانند ناصر غلامرضایی از تولید فیلم‌های سینمایی با مضمون لری دور شوند.
پس از آن نیز برخی کارگردان‌ها از جمله بنده تا حدودی به تولید سریال‌های لری روی آوردیم و از تولید فیلم‌های سینمایی فاصله گرفتیم و پس از مدتی نیز با فاصله گرفتن از تولید سریال نیز به مستندسازی روی آوردیم تا نهایتاً شاهده عدم تولید سریال و فیلم لری باشیم.
چه عواملی در به‌وجود آمدن این شرایط تاثیر گذار بوده است؟
بدون شک مسئولین نیز در شرایط به وجود آمده نقش دارند چنانکه می‌بینیم بسیاری از مسئولان به جای حمایت است از تولید فیلم‌های سینمایی و سریال‌های محلی بیشتر خود را سرگرم جشنواره‌ها کرده‌اند و رغبتی برای حمایت از این عرصه نشان نمی‌دهند.
برای بازگشت به دوران طلایی گذشته چه کاری باید انجام داد؟
امروز هزینه‌ها آنقدر برای تولید فیلم سینمایی آنقدر بالا رفته و شرایط به گونه‌ای است که به نظر نمی‌رسد دیگر شاهد دوران طلای فیلمسازی در لرستان باشیم امام در هر صورت اگر می‌خواهیم به آن دوران برگردیم باید حمایت‌های خیلی خوبی از این عرصه صورت گیرد.
برای رونق فیلمسازی در لرستان به چه حمایت‌های نیاز است؟
سینما یک هنر گران قیمت بوده و امروزه فعالیت در آن نیازمند پشتوانه مالی قوی است و لذا می‌طلبد که هم مسئولان و هم سرمایه گذاران به این عرصه ورود پیدا کرده و حمایت بیشتری از فیلم سازان داشته باشند،از طرفی انتظار می‌رود تعداد سینماهای لرستان همچون گذشته افزایش پیدا کرده تا صنعت فیلم در این استان از رونق بیشتری برخوردار شود.
تاثیر فیلمسازی در توسعه فرهنگی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
فیلمسازی یکی از راه‌های بسیار مهم در انتقال فرهنگ و آداب و رسوم جوامع و انتقال مفاهیم فرهنگی به نسل‌های مختلف و همچنین جوامع گونانگون است،لذا از آنجایی که لرستان در حوزه فرهنگی و اجتماعی سرمایه‌های بسیار غنی دارد می‌طلبد که با حمایت از این عرصه فضا برای فیلمسازی در جهت معرفی هر چه بهتر فرهنگ و هنر دیار لرستان مهیا شود.
با استفاده از فیلم و سریال می‌توان آداب و رسوم گذشتگان را گردآوری نمود و به نسل‌های بعد منتقل کرد و این نشان از اهمیت سینما و تلویزیون دارد که می بایست توجه بیشتری به این حوزه صورت گیرد.
این گفت وگو در تاریخ ۱۷ دی ماه در دوهفته نامه تمدن مرکزی به چاپ رسیده است.
تشکرازاینکه،بعدازمدتها یادی ازپیشکسوت عرصه سینما وتلویزیون جناب اقای سیف زاده کردین،چه خوب بود گوشهایی بود که این درد دل راجامعه عمل می پوشید… واگر کارهای اقای سیف زاده راکنار بزنیم دیگه کی دراین زمینه درلرستان فعالیت داشته