کروموزوم لر ها

با توجه به واریاسیون کروموزم وای لرها، آنان از لحاظ بسامد نسبتاً بالای تک‌گروه R1bی کروموزوم وای (مشخصاً سابکلاد R1b1a2a-L23) نسبت به دیگر گروه‌های ایرانی ممتازند. گروه R1، به همراه دیگر کلادهایش، مربوط به اوراسیای غربی/مرکزی در پارینه‌سنگی زبرین است، که رایجترین تک‌گروه میان لرهاست. تک گروه J2a (مشخصاً ساب کلادهای J2a3a-M47, J2a3b-M67, J2a3h-M530) دومین سلسله رایج بین لرهاست و با رسوخ کشاورزان از خاور نزدیک نوسنگی ۸۰۰۰–۴۰۰ قبل از میلاد مرتبط است. دیگر تک گروهی که بسامد آن به بالای ۱۰ درصد می‌رسد G2a است که سابکلاد G2a3b بیشتر آن را تشکیل می‌دهد. همچنین لرها بیشترین بسامد تک گروه E1b1b1a1b را در ایران نشان می‌دهند. دودمان‌های Q1b1 و Q1a3، ۶ درصد و T، ۴٪ حاضرند. در ژنتیک انسانی، کروموزوم Y هر پسر با پدرش و دی‌ان‌ای میتوکندری mtDNA)) هر فرزند با مادرش یکسان هست؛ مگر این که دچار جهش شده باشد. بنابراین مطالعه‌ی کروموزوم Yو mtDNA هر فرد، تبار پدر و مادری او را مشخص می‌کند و به راحتی می‌توان نقشه‌ی مهاجرت‌های اقوام و محل سکونت اجداد هر فرد را در ده‌ها هزار سال گذشته ترسیم کرد. اگر چه خصوصیت‌های ظاهری انسان مربوط به کروموزوم‌های جنسی نمی‌شود و آدِزُمال هستند.

جهش‌های ژنتیکی کروموزوم را در گروه‌هایی تقسیم بندی کرده‌اند و اصطلاحاً به آن هاپلوگروپ می‌گویند. هاپلوگروپ کروموزوم انسان اولیه (حضرت آدم؟) را A در نظر می‌گیرند که از آن گروه B به وجود آمده‌است. به این گروه کروموزومی بدون جهش گفته می‌شود و هم‌ اکنون در اتیوپی وجود دارد. نیم درصد مردان ایرانی به ویژه در جنوب از نوع B هستند. افراد با هاپلوگروپ B احتمالاً از نسل انسان هایی بودند که از آفریقا به ایران آورده شده‌اند. با مهاجرت انسان از آفریقا به خاورمیانه دو انشعاب به نام ED و FC اتفاق می‌افتد. هاپلوگروپ D در تبت و ساکنین قدیمی ژاپن و چین(آینوس‌ها) به چشم می‌خورد. شمارش اعداد در زبان آینوس‌ها دقیقاً مانند زبان فارسی هست و چهره‌ی آن‌ها هم مانند ایرانی‌هاست. البته در ایران کنونی هیچ فردی دارای هاپلوگروپ D شناسایی نشده‌است و معلوم نیست این ارتباط زبانی از کجا سرچشمه می‌گیرد. اکثر مردم شمال آفریقا و بخشی از مردم اسپانیا و ایتالیا و آلبانی (توسک‌ها) از هاپلوگروپ Eهستند که ۱۰ هزار سال پیش به وجود آمد. این هاپلوگروپ در سوریه‌ی فعلی به وجود آمده و بخشی از یهودیان و تمدن اتروسکی از این گروه بوده‌اند. در ایران بیشترین هاپلوگروپ E در لر‌ها مشاهده شده‌است. شخصیت‌های مشهوری مانند ناپلئون، انیشتن،  و برادران رایت هاپلوگروپ E داشته‌اند. شاید امپراتوری فاطمیان(که با کمک آمازیغ‌ها سر کار آمده بود) و بیرون کردن مسلمانان از اسپانیا (که اکثراً آمازیغ بودند و هاپلوگروپ E داشتند) به گسترش هاپلوگروپ E به طرف شرق کمک کرده‌است.

مهاجرت انسان ها از سوریه به زاگرس (که در زمان خلافت بنی عباس صورت گرفت) هم باعث پراکنده شدن هاپلوگروپ E شد. از هر ۵ نفر لر در ایران، یک نفر هاپلوگروپ E دارد. گرامر زبان‌های اروپایی تا حد زیادی متأثر از مردم آفریقایی‌تبار E و شاید به علت تمدن اتروسکی باشد که نوادگان آن‌ها امروز تحت نام توسک(آلبانیایی) در بالکان زندگی می‌کنند. مسلمانان معتقد بودند سفیدپوستان شمال آفریقا که امروز به اسم بربر یا آمازیغ(آدم،انسان) شناخته می‌شوند در اصل همان کنعانیان و فنیقیان هستند. اروپاییان هم معتقدند که هاپلوگروپ E از سوریه به آفریقا راه پیدا کرده. فقط فرق این جاست که تاریخ‌نگاران مسلمان منشا کنعانیان و فلسطینیان را عربستان می‌دانستند ولی اروپاییان به یونانی بودن آن‌ها معتقدند. از نظر اروپاییان هاپلوگروپ E که در فراعنه‌ی زمان حضرت موسا پیدا می‌شود با حمله‌ی سکاها وارد مصر شده(خانواده‌‍ی سلطنتی فراعنه زمان حضرت یوسف هاپلوگروپ R1b دارند.ناگفته نماند که مردم جنوب آفریقا هم اکثراً هاپلوگروپ E دارند. در ایران به طور متوسط ۴.۵ درصد مردان از نوع E هستند. حتی ۴.۷ درصد زرتشتیان هم از نوع E هستند.